Το ηλεκτρονικό τσιγάρο τα τελευταία χρόνια έχει ξαπλωθεί σε παγκόσμια κλίμακα, ενώ εκατομμύρια πρώην καπνιστές έχουν στραφεί σε αυτό. Έρευνες έχουν δείξει πως οι συνέπειες του ατμίσματος είναι ελάχιστες όσο αφορά τις επιπτώσεις στην υγεία, μιλώντας πάντα συγκριτικά με το παραδοσιακό τσιγάρο. Ποιος όμως είναι ο εφευρέτης του ηλεκτρονικού τσιγάρου; Η ιστορία ξεκινάει έτσι….
Αν και η ιστορία του ξεκινάει από την Αρχαία Αίγυπτο, όπου οι Αιγύπτιοι έριχναν βότανα πάνω σε καυτές πέτρες με αποτέλεσμα αυτές να ατμίζουν και εκείνοι να εισπνέουν τον ατμό. Στην συνέχεια, έρχονται οι αρχαίοι Πέρσες με την εφεύρεση του ναργιλέ, ο οποίος μπορεί να μην είναι ακριβώς άτμιση, άλλα ένα κοντινό είδος του. Οι πρώτες όμως απόπειρες δημιουργίας ηλεκτρονικού τσιγάρου σημειώθηκαν από τον Γάλλο Henry Ferre το 1903. Η εφεύρεση του ήταν μια σωληνοειδής συσκευή που χρησιμοποιούσε ως υγρό μια χημική ένωση, ακίνδυνη μεν. Πολλοί δεν γνωρίζουν την ιστορία του λόγω του ότι η συσκευή του δεν κυκλοφόρησε ποτέ στο εμπόριο.
Στη συνέχεια, το 1909 ο Ιταλός Ignazio Bucceri, κατοχύρωσε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας μια συσκευή ατμίσματος που χρησιμοποιεί ως υγρό μια χημική ένωση με γεύση πούρου. Ακολουθεί ο joseph Robinson to 1930, όπου ο ηλεκτρικός ψεκαστήρας του πήρε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας. Ο Marvin Folkman το 1944, καθώς και ο Frank Bartolomeo το 1956, κατοχύρωσαν διπλώματα ευρεσιτεχνίας για συσκευές που αντικαταστούν τα κανονικά τσιγάρα, όμως δεν μοιάζανε πολύ με τις σημερινές συσκευές.
Ο Herbert Gilbert το 1965, έφτιαξε την πρώτη συσκευή που παρομοιάζεται με το σημερινό ηλεκτρονικό τσιγάρο ως ένα βαθμό. Οι Ray & Jacobson το 1970-1980, δημιούργησαν ένα άφλεκτο τσιγάρο, χωρίς να πετύχει όμως εμπορικά. Ακολουθεί ο RJ Reynolds το 1988, που δημιούργησε ένα τσιγάρο με θέρμανση αερολύματος, το οποίο απέτυχε εμπορικά, επίσης. Το 2001 o Stephan Marc Vlachos, δημιουργεί την πρώτη συσκευή που θεωρητικά μοιάζει με το σημερινό ηλεκτρονικό τσιγάρο. Όμως, ο ίδιος δεν κατόρθωσε να αποκτήσει την πατέντα ευρεσιτεχνίας εξαιτίας τεχνικών κολλημάτων.
Τελικά, μετά από όλους τους προπομπούς του ηλεκτρονικού τσιγάρου, ο πραγματικός εφευρέτης που κατόρθωσε να πετύχει εμπορική επιτυχία είναι ο Hon Lik. Ο Κινέζος φαρμακοποιός πήρε την πατέντα ευρεσιτεχνίας το 2003 και το 2005 δημιούργησε την δική του εταιρεία παραγωγής ηλεκτρονικού τσιγάρου τη Ruyan. Παρόλο αυτά, οι υπόλοιπες καπνοβιομηχανίες προσπαθούσαν να τον βγάλουν έξω από την αγορά. Μιας που μπορούσαν να παράγουν σαφώς μεγαλύτερες ποσότητες συσκευών, η εταιρεία του Lik δεν μπορούσε να τις ανταγωνιστεί. Το 2013 το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας του θα πουληθεί στην Imperial Tobacco έναντι πολλών εκατομμυρίων ευρώ.
Αξίζει να αναφερθεί συνοπτικά, η ιστορία του Hon Lik και πως οδηγήθηκε στην εφεύρεση αυτή. Σαν φανατικός καπνιστής, είχε φτάσει στο σημείο να καπνίζει 2 πακέτα τσιγάρα την ημέρα. Έφτασε όμως κάποια στιγμή να θέλει να το διακόψει. Τότε, ήταν που δοκίμασε τα έμπλαστρα νικοτίνης. Το αποτέλεσμα ήταν να εθιστεί σε αυτά και να έχει θέματα ακόμα και την νύχτα. Έτσι, πήρε την απόφαση να σταματήσει την χρήση τους και να δημιουργήσει κάτι που να μπορεί να περιέχει μεν νικοτίνη, αλλά να μην είναι τσιγάρο ή άλλο παράγωγο σκεύασμα. Σημείο αναφοράς για την απόφαση του ήταν και ο θάνατος του πατέρα του από καρκίνο των πνευμόνων. Αυτοί οι δύο σοβαροί παράγοντες τον οδήγησαν, εν τέλει, στην εφεύρεση του ηλεκτρονικού τσιγάρου όπως το ξέρουμε σήμερα.
Συμπερασματικά, καταλήγουμε πως το άτμισμα προϋπήρχε σε διαφορετική τεχνοτροπία, βέβαια, από την αρχαιότητα. Αν και υπήρξαν πολλοί εφευρέτες που δημιούργησαν συσκευές που η φιλοσοφία τους ήταν μια συσκευή που να μοιάζει με το ηλεκτρονικό τσιγάρο, δεν το πέτυχαν στο 100%. Έτσι, μόλις τα τελευταία χρόνια εξελίχθηκαν στην τρέχουσα μορφή τους. Το μέλλον του ατμίσματος προς το παρόν είναι άγνωστο. Παρόλα αυτά, κανείς δεν γνωρίζει αν το ηλεκτρονικό τσιγάρο μπορεί να αλλάξει σε μορφή, τεχνολογικά και πρακτικά.
